Bram

In de boerenmond werd hij met vier jaar al oud genoemd, maar oud was hij allerminst. Op 28 januari 2018 werd hij een dag voor een geplande gruwel dood gered door Margarit en kon hij daardoor nog zes jaar leven, in liefde. Op 28 januari 2024, precies zes jaar naar zijn redding ging Bram op een natuurlijke manier heen. Zijn ziel pastte niet meer in zijn lichaam, maar hij heeft geleefd en hoe. Van winter tot winter, met nog zoveel zonnestralen tussendoor. Als een koning schitterde hij in het centrum van de kudde. Bram de Brahman. Alles was groots aan hem. Zijn lijf, zijn aanwezigheid, zijn ziel, en zijn liefde. Hij was een krachtige, zachtmoedige, maar ook corrigerende meester. Een echte oude Zen meester. Om naast hem te staan, moest je er zijn. Hij keek dwars door je heen en liet je alles zien. Zoals je was, bent en kunt zijn. Hij dwong je om wakker te worden, te verankeren en de waarheid te omarmen. Terwijl hij het hoogst goddelijke aanraakte, raakte hij je ook in je ziel. Koning Bram, te midden van alle dieren heeft de weg naar het licht gewezen. Het pad dat hij zelf ook zo vaak weer opnieuw koos. Nu fonkelt hij aan de hemel en is zijn bezieling etherisch geworden. Alles zijn door hem getekend zijn en De Nobele Hoeve nooit meer hetzelfde.

Dag lieve Bram, je wordt intens gemist, maar je essentie leeft voort in onze harten.