30 sep Het gouden proces van verstillen

De herfst is de opening naar het seizoen van verstillen.

Gaande door die opening zijn er allerlei prachtige processen zicht- en voelbaar. De planten die hun krachten langzaam terugtrekken in hun wortel, de dieren die wat rustiger aan beginnen te bewegen en het licht wat zachter en lager fonkelt aan de horizon. De continue beweging van lente, naar zomer, naar herfst, naar winter en weer naar lente is een transitie die herkenbaar voelt en overeenkomt met de beweging die de kudde op het erf van De Nobele Hoeve continue doormaakt. Als verzorger ben je daar onderdeel van. Daar zit schoonheid in en het is een uitdaging. Het vraagt ons namelijk om op te komen dagen vanuit het besef dat altijd alles verandert, dat de dieren er niet voor ons zijn en dat we gelijkwaardig zijn aan de dieren. Maar ook dat je binnen een aantal m2 meters een organische leefwereld dient te creëren die de dieren ondersteunt, wetende dat je ze nooit hun volledige natuurlijke habitat kunt bieden en zij zich dus waarschijnlijk nooit volledig kunnen uitdrukken. Dit is een realiteit die voor de meesten geldt, ook voor mensen. De missie is echter om wel zo dichtbij mogelijk te komen. Dit kan door heel nauwkeurig te observeren en luisteren naar de behoeften van het dier die wij onder onze vleugels ter bescherming welkom hebben geheten op ons land, evenals naar die van onszelf.

Zo had Margarit geen vastomlijnd plan toen de eerste dieren jaren geleden op haar land kwamen wonen. Haar hart stond open en haar intentie was om de dieren zoveel mogelijk ruimte te bieden om hun eigenheid te kunnen uitdrukken. Dat betekende dan ook dat het land niet in harde lijnen en vlakken werd ingedeeld. Er was bewustzijn over het feit dat de indeling van het erf een organisch proces zou volgen afhankelijk van alle verschillende behoeften. Bij het weten wanneer een afscheiding verplaatst moet of een verblijf anders ingedeeld dient te worden komt voor een groot deel intuïtie kijken.

Intuïtie is iets dat bij sommigen van jongs af aan sterk aanwezig is en over de jaren heen nooit in helderheid is afgenomen, terwijl anderen moeten leren er weer naar te luisteren. Lisette Kreischer schrijft over intuïtie: “Intuïtie komt van de twee Latijnse woorden ‘In’ & ‘Tueri’. Dit betekent zoiets als ‘naar binnen kijken’. Veel eeuwen geleden werd dit gezien als ‘onmiddellijke spirituele communicatie’. Communicatie dus met datgeen wat we met meer dan onze actieve zintuigen kunnen waarnemen”.

Om te luisteren naar je intuïtie en je hierdoor te laten navigeren in een tijd als deze, als een volwassene zijnde, vraagt om een fijngevoeligheid. Maar het kan wel en het biedt zoveel mogelijkheden, zeker wanneer je met wezens samenleeft waarvan jij de linguïstiek niet kent en andersom zij jou niet direct verstaan. Gelukkig is er dan meer dan gesproken taal. Gesproken taal is zeker een ingang en via intuïtie en observatie kunnen we dichtbij de betekenis van bijvoorbeeld een oink, een moeh of een meh komen. Eveneens leren de dieren onze taal. Tegelijkertijd komen er zoveel meer lagen en talen kijken bij de uitwisseling tussen mens en dier; de taal van het lichaam, de taal van de ogen, de taal van het hart en de taal van de dynamiek tussen alle wezens op het erf en de staat van de wereld, om er maar een aantal te noemen. In één moment kunnen al die talen tegelijkertijd tot uiting komen. Dieren weten dat vaak haarfijn op te vangen, wij mensen kunnen daar nog wat van leren. De intuïtie kan daarin een sleutel zijn. Om je intuïtie goed en helder te verstaan is verstillen een belangrijk ingrediënt.

In het Taoïsme bestaat er een concept, een oefening genaamd Wu Wei. Wu Wei houdt zoiets in als ‘handelen door niet te handelen’. Van bewegen, gaan we naar vertragen om uiteindelijk te verstillen. Ogenschijnlijk lijkt dat op ‘niets doen’. Maar in dit niets doen vinden we de magie van het alles. Door te ontspannen, door te luisteren kan er informatie door beginnen te sijpelen wat in de waan van de dag niet gehoord kan worden. Dit is een manier om je intuïtieve stem beter te leren horen. En laat je niet afleiden door ‘ik kan het niet’ of ‘dit is niet voor mij’. Net als een topsporter hard moet trainen om zijn doelen te behalen, vraagt Wu Wei en dus luisteren naar je intuïtieve stem ook om training wanneer dit over de jaren heen steeds verder is weggezakt.

Op De Nobele Hoeve is intuïtie een belangrijk ingredient. Het is Margarit haar navigatiesysteem. Want vanuit deze stem, vanuit dit innerlijk geluid is het erf gevormd, hebben de dieren hun plekje gevonden en zijn er hekken verschoven. Het organische proces dat hiervandaan ontspruit levert een prachtig meanderend landschap op waar voor ieder wat wils te vinden is. Er is zon, er is schaduw, er zijn modderpoeltjes, er zijn doorgangetjes, maar bovenal kunnen alle wezens op het erf op een of andere manier uitwisselen met elkaar en staan ze in verbinding. Van varken tot geit tot koe, tot paard, tot schaap tot stier, tot kip. En dat is het cadeau dat is voortgevloeid uit dit magische en gouden proces van verstillen, de oefening van Wu Wei. Iets dat nu perfect is om mee te beginnen, want dat is wat de herfst ons laat zien.

Het magische en gouden proces van verstillen, de oefening van Wu Wei is iets dat nu perfect is om mee te beginnen, want dat is wat de herfst ons laat zien.

Wil je De Nobele Hoeve en haar dieren ondersteunen?

Dat zou geweldig zijn. De Nobele Hoeve wordt financieel ook hard getroffen door het Coronavirus. Daarom vragen we de laatste tijd vaker of je misschien mee wilt doen met Teaming. Teaming houdt in dat je iedere maand 1 euro doneert. Hoe meer mensen meedoen hoe meer euro’s voor de dieren. Teaming is veilig en ze betalen de volledige euro uit. De Nobele Hoeve is hier ENORM mee geholpen. Teamer worden? Dat kan hier.
 Een donatie is natuurlijk ook zeer welkom. Dat kan hier.